Ev sahibesi dostoyevski'nin çıtır hikayelerinden biri olarak duruyor olsa bile, kitap son çeyreğinde büyük bir süpriz yaparak sizi bambaşka bir yere götürüyor.
İlk başlardaki sıkıcı betimlemeler ve ana karakter ordinov'un başı boş sokaklarda dolaşması, ordan oraya savrulması gibi uzun ve sıkıcı paragraflar. Diyalogların azlığı ve olan diyaloglarda kimin kiminle konuştuğunun tam olarak anlaşılamaması biraz can sıkıyor.
Klasik rus edebiyatı örneklerinden olduğu konusunda şüphe yok ve askıda kalan bir finalle tadı damağınızda kalıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder